เจอเสือโคร่งตายในพื้นที่ อช.แม่วงก์ ตรวจทานจากฐานข้อมูลตรงกับ “เสือประณีตบรรจงและละเอียดลออ” เสือชายหนุ่มจากห้วยแข้งขา คาดปัจจัยมีต้นเหตุมาจากการต่อสู้แย่งขอบเขต วันที่ 14 ม.ค. นายก้าวหน้า อัศวกุลธารินท์ ผู้อำนวยการสำนักบริหารพื้นที่รักษาที่ 12 เผยถึงกรณีเจอเสือโคร่งตายข้างในเขตอุทยานแห่งชาติแม่วงก์ จังหวัดกำแพงเพชรว่า ช่วงวันที่ 9 ม.ค. 2566 ได้รับรายงานจากอุทยานแห่งชาติแม่วงก์ ข้างหลังข้าราชการหน่วยรักษาอุทยานแห่งชาติที่ มว.6 (ซึมซับตามิ่ง) แจ้งทางวิทยุสำหรับติดต่อสื่อสารว่าเจอเสือโคร่งขนาดโตเต็มวัยนอนนิ่งอยู่รอบๆขอบลำห้วยในพื้นที่อุทยานแห่งชาติแม่วงก์ และก็เมื่อเข้าตรวจสอบแล้วก็พบว่าเสือโคร่งตัวดังกล่างได้ตายลงแล้ว จากการตรวจตราพื้นฐานพบว่า รอบๆลำตัวแล้วก็คอมีรอยแผลเหมือนถูกฟันเขี้ยวของสัตว์ป่ากัด มีร่องรอยเล็บของสัตว์ป่าขนาดใหญ่อยู่ทั่วลำตัว รอบๆข้อเท้าหน้าหัก มีแผลเน่าหลายจุด สำรวจรอบๆรอบๆจุดเกิดเหตุไม่เจอเรื่องผิดปกติรวมทั้งบุคคลอื่นอะไร พร้อมทั้งผสานขอนายสัตวแพทย์ประจำสำนักบริหารพื้นที่รักษาที่ 12 (จังหวัดนครสวรรค์) เข้าไปตรวจพิสูจน์หาต้นสายปลายเหตุการถึงแก่กรรมในพื้นที่ แต่ว่าเพราะมีระยะทางที่ไกล ทำให้ไม่สามารถที่จะเข้าตรวจพิสูจน์การถึงแก่กรรมของเสือโคร่งในพื้นที่เกิดเหตุได้ ก็เลยขอกำลังช่วยเหลือเพื่อย้ายเสือโคร่งออกมาจากจุดเกิดเหตุ เพื่อเอามาวิเคราะห์ต้นเหตุการถึงแก่กรรมในที่ทำงานอุทยานแห่งชาติแม่วงก์ ถัดมาตอนวันที่ 11 เดือนมกราคม 2566 นางสาวพิมพ์บิดา สรหางคล นายสัตวแพทย์ประจำสำนักบริหารพื้นที่รักษาที่ 12 (จังหวัดนครสวรรค์) พร้อมข้าราชการ เข้าตรวจพิสูจน์เสือโคร่งที่ตายพร้อมผ่าพิสูจน์ซาก พบว่าเป็นเสือโคร่งเพศผู้ ตัวโตเต็มวัย ความยาวลำตัว 265 ซม. ความกว้าง 120 ซม. ความยาวขาหน้าซ้าย 85 ซม. ความยาวขาหน้าขวา 85 ซม. ความยาวขาข้างหลังขวา 80 ซม. ความยาวขาข้างหลังซ้าย 80 ซม. ความกว้างอุ้งเท้าหน้าซ้าย 9.1 ซม. น้ำหนักราวๆ 100 กก. อายุโดยประมาณ 7-8 ปี ลักษณะด้านนอก ภาวะซากเริ่มเน่า ขนหลุดตกเป็นบางรอบๆ เจอหนอนแมลงวันขนาดเล็ก และก็ขนาดใหญ่ คาดว่าตายมาราว 3 วัน เจอรอยแผลลักษณะกลมและก็รี เส้นผ่าศูนย์กลางราว 1-2 ซม. ซึ่งเป็นรูปแบบของรอยแผลที่เกิดขึ้นจากรอยเขี้ยวสัตว์ทั่วลำตัว รอบๆข้างหลัง ก้านคอ ขาหน้า รวมทั้งขาข้างหลัง โดยรอบๆขาหน้าอีกทั้ง 2 ข้าง เจอรอยแผลจำนวนหลายชิ้น และก็เจอรอยแผลเป็นทางยาวขนาด ราวๆ 3-5 ซม. เหมือนรอยแผลที่เกิดขึ้นจากรอยเล็บสัตว์ ข้อเท้าหน้าซ้ายหัก ทำเปิดผ่าซาก พบว่ากล้ามรอบๆที่มีรอยแผลเป็นสีคล้ำไม่เหมือนกับรอบๆที่ไม่มีรอยแผล เจอก้อนหนองแทรกตามกล้าม คาดการณ์ได้ว่ามีการติดเชื้อโรคในรอบๆดังที่ได้กล่าวผ่านมาแล้ว จากการสำรวจรูปของข้าราชการที่เข้าไปยังจุดเกิดเหตุ ไม่เจอคราบรอยเลือดในรอบๆที่เสือตาย ซึ่งคาดคะเนได้ว่า รอยแผลที่เจอตามลำตัวของเสือโคร่งไม่ใช่รอยแผลสด คาดคะเนต้นเหตุการถึงแก่กรรมของเสือโคร่งได้ว่า มีการติดเชื้อโรคจากรอยแผลไปสู่กระแสโลหิต (septicemia) มิได้มีต้นเหตุมาจากการกระทำที่เกิดจากมนุษย์ เป็นการตายตามธรรมชาติในระบบนิเวศ ตรึกตรองแล้วมีความคิดเห็นว่าซากเสือโคร่งที่ไม่เน่าเหม็น เป็นต้นว่า กระดูก ซึ่งมีคุณค่าควรแก่การรักษาไว้เพราะว่าเป็นซากสัตว์ป่าป้องกันที่หายากใกล้สิ้นซาก ฉะนั้นเพื่อผลดีในทางราชการและก็การศึกษาค้นคว้าวิจัย ก็เลยให้รักษาซากสัตว์ป่าไว้ไม่ให้ทำลาย โดยกรรมวิธีการต่อกระมองกสัตว์ ในส่วนของซากอื่นๆเป็นต้นว่า หนัง และก็เนื้อ เห็นสมควรทำลายซากโดยแนวทางการเผา ซึ่งเป็นการประพฤติตามระเบียบปฏิบัติกรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า แล้วก็พืชพันธุ์ กล่าวถึงการจัดการแก่สัตว์ป่า ซากสัตว์ป่า หรือสินค้าจากซากสัตว์ป่า และก็ค่าใช้สอยสำหรับในการดูแลสัตว์ป่า พุทธศักราช 2565 โดยครัดเคร่ง ดังนี้จากการรับรองเปรียบลวดลายบนตัวเสือที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะ จำแนกประเภทเจาะจงรับรองตัวเสือโคร่ง พบว่าเสือโคร่งมีรหัสข้อมูลตามโครงงานฟื้นฟูประชาชนเสือโคร่ง WWF หรือชื่อ “เสือละเอียดอ่อน” ที่ข้อมูลสถานีศึกษาค้นคว้าเขานางรำบันทึกไว้ ในการนี้ จากข้อมูลศึกษาค้นคว้าเสือโคร่งวิจิตรบรรจงเป็นเสือชายหนุ่มอายุราวๆ 5 ปี กำเนิดในเขตรักษาประเภทสัตว์ป่าห้วยขา จังหวัดอุทัยธานี เริ่มมาตั้งหลักแหล่งพักอาศัยในป่าอุทยานแห่งชาติแม่วงก์และก็ลำคลองลาน ใกล้รอบๆที่ทำงานอุทยานฯ รวมทั้งจุดสกัดแม่นกกระสา ตั้งแต่ก.พ. 2565 ก่อนหน้านี้ รอบๆนี้มีเสือตัวเมียประจำถิ่น มีสัตว์เหยื่อ ตัวอย่างเช่น กวางป่า ที่มีความหนาแน่นของปริมาณประชากรน้อยกว่าหลายๆจุด ก็เลยได้มีการดำเนินแผนการฟื้นฟูราษฎรสัตว์กีบ เพื่อเพิ่มอัตราการขยายพันธุ์ของกวางป่าในพื้นที่ ตั้งแต่ปี 2565-2566 ตลอด อนึ่งรอบๆใกล้เคียงยังมีเสือโคร่งเพศผู้ประจำถิ่นครอบครองขอบเขตอยู่ด้วย ก็เลยได้โอกาสเป็นได้ว่าจะมีการต่อสู้กันเพื่อแย่งการมีไว้ในครอบครองขอบเขตได้ อันบางทีอาจเป็นต้นเหตุของการเสียชีวิตของเสือวิจิตรบรรจงในคราวนี้ อ่าน เปิดแฟ้มชีวิต เสือ งาม(หลานคุณยายบุษบา)ในวันที่ยังหายไปจากป่า ผู้ที่มีความชำนาญ ตอบปัญหา เพราะเหตุไรเสือประณีตบรรจงและละเอียดลออถึงออกนอกเขต ปลอกที่มีไว้ใส่คอช่วยเหลือ “เสือละเอียดอ่อน” และก็ประชาชน สัญญาณวิทยุจาก ปลอกใส่คอเสือวิจิตรบรรจง ชี้ น้องยังขยับเขยื้อน แคล่วคล่องว่องไว
Share post:
เจอเสือโคร่งตายในพื้นที่ อช.แม่วงก์ ตรวจทานจากฐานข้อมูลตรงกับ “เสือประณีตบรรจงและละเอียดลออ” เสือชายหนุ่มจากห้วยแข้งขา คาดปัจจัยมีต้นเหตุมาจากการต่อสู้แย่งขอบเขต
วันที่ 14 ม.ค. นายก้าวหน้า อัศวกุลธารินท์ ผู้อำนวยการสำนักบริหารพื้นที่รักษาที่ 12 เผยถึงกรณีเจอเสือโคร่งตายข้างในเขตอุทยานแห่งชาติแม่วงก์ จังหวัดกำแพงเพชรว่า ช่วงวันที่ 9 ม.ค. 2566 ได้รับรายงานจากอุทยานแห่งชาติแม่วงก์ ข้างหลังข้าราชการหน่วยรักษาอุทยานแห่งชาติที่ มว.6 (ซึมซับตามิ่ง) แจ้งทางวิทยุสำหรับติดต่อสื่อสารว่าเจอเสือโคร่งขนาดโตเต็มวัยนอนนิ่งอยู่รอบๆขอบลำห้วยในพื้นที่อุทยานแห่งชาติแม่วงก์ และก็เมื่อเข้าตรวจสอบแล้วก็พบว่าเสือโคร่งตัวดังกล่างได้ตายลงแล้ว
จากการตรวจตราพื้นฐานพบว่า รอบๆลำตัวแล้วก็คอมีรอยแผลเหมือนถูกฟันเขี้ยวของสัตว์ป่ากัด มีร่องรอยเล็บของสัตว์ป่าขนาดใหญ่อยู่ทั่วลำตัว รอบๆข้อเท้าหน้าหัก มีแผลเน่าหลายจุด สำรวจรอบๆรอบๆจุดเกิดเหตุไม่เจอเรื่องผิดปกติรวมทั้งบุคคลอื่นอะไร พร้อมทั้งผสานขอนายสัตวแพทย์ประจำสำนักบริหารพื้นที่รักษาที่ 12 (จังหวัดนครสวรรค์) เข้าไปตรวจพิสูจน์หาต้นสายปลายเหตุการถึงแก่กรรมในพื้นที่ แต่ว่าเพราะมีระยะทางที่ไกล ทำให้ไม่สามารถที่จะเข้าตรวจพิสูจน์การถึงแก่กรรมของเสือโคร่งในพื้นที่เกิดเหตุได้ ก็เลยขอกำลังช่วยเหลือเพื่อย้ายเสือโคร่งออกมาจากจุดเกิดเหตุ เพื่อเอามาวิเคราะห์ต้นเหตุการถึงแก่กรรมในที่ทำงานอุทยานแห่งชาติแม่วงก์
ถัดมาตอนวันที่ 11 เดือนมกราคม 2566 นางสาวพิมพ์บิดา สรหางคล นายสัตวแพทย์ประจำสำนักบริหารพื้นที่รักษาที่ 12 (จังหวัดนครสวรรค์) พร้อมข้าราชการ เข้าตรวจพิสูจน์เสือโคร่งที่ตายพร้อมผ่าพิสูจน์ซาก พบว่าเป็นเสือโคร่งเพศผู้ ตัวโตเต็มวัย ความยาวลำตัว 265 ซม. ความกว้าง 120 ซม. ความยาวขาหน้าซ้าย 85 ซม. ความยาวขาหน้าขวา 85 ซม. ความยาวขาข้างหลังขวา 80 ซม. ความยาวขาข้างหลังซ้าย 80 ซม. ความกว้างอุ้งเท้าหน้าซ้าย 9.1 ซม. น้ำหนักราวๆ 100 กก. อายุโดยประมาณ 7-8 ปี ลักษณะด้านนอก ภาวะซากเริ่มเน่า ขนหลุดตกเป็นบางรอบๆ เจอหนอนแมลงวันขนาดเล็ก และก็ขนาดใหญ่ คาดว่าตายมาราว 3 วัน
เจอรอยแผลลักษณะกลมและก็รี เส้นผ่าศูนย์กลางราว 1-2 ซม. ซึ่งเป็นรูปแบบของรอยแผลที่เกิดขึ้นจากรอยเขี้ยวสัตว์ทั่วลำตัว รอบๆข้างหลัง ก้านคอ ขาหน้า รวมทั้งขาข้างหลัง โดยรอบๆขาหน้าอีกทั้ง 2 ข้าง เจอรอยแผลจำนวนหลายชิ้น และก็เจอรอยแผลเป็นทางยาวขนาด ราวๆ 3-5 ซม. เหมือนรอยแผลที่เกิดขึ้นจากรอยเล็บสัตว์ ข้อเท้าหน้าซ้ายหัก ทำเปิดผ่าซาก พบว่ากล้ามรอบๆที่มีรอยแผลเป็นสีคล้ำไม่เหมือนกับรอบๆที่ไม่มีรอยแผล เจอก้อนหนองแทรกตามกล้าม คาดการณ์ได้ว่ามีการติดเชื้อโรคในรอบๆดังที่ได้กล่าวผ่านมาแล้ว
จากการสำรวจรูปของข้าราชการที่เข้าไปยังจุดเกิดเหตุ ไม่เจอคราบรอยเลือดในรอบๆที่เสือตาย ซึ่งคาดคะเนได้ว่า รอยแผลที่เจอตามลำตัวของเสือโคร่งไม่ใช่รอยแผลสด คาดคะเนต้นเหตุการถึงแก่กรรมของเสือโคร่งได้ว่า มีการติดเชื้อโรคจากรอยแผลไปสู่กระแสโลหิต (septicemia) มิได้มีต้นเหตุมาจากการกระทำที่เกิดจากมนุษย์ เป็นการตายตามธรรมชาติในระบบนิเวศ
ตรึกตรองแล้วมีความคิดเห็นว่าซากเสือโคร่งที่ไม่เน่าเหม็น เป็นต้นว่า กระดูก ซึ่งมีคุณค่าควรแก่การรักษาไว้เพราะว่าเป็นซากสัตว์ป่าป้องกันที่หายากใกล้สิ้นซาก ฉะนั้นเพื่อผลดีในทางราชการและก็การศึกษาค้นคว้าวิจัย ก็เลยให้รักษาซากสัตว์ป่าไว้ไม่ให้ทำลาย โดยกรรมวิธีการต่อกระมองกสัตว์ ในส่วนของซากอื่นๆเป็นต้นว่า หนัง และก็เนื้อ เห็นสมควรทำลายซากโดยแนวทางการเผา ซึ่งเป็นการประพฤติตามระเบียบปฏิบัติกรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า แล้วก็พืชพันธุ์ กล่าวถึงการจัดการแก่สัตว์ป่า ซากสัตว์ป่า หรือสินค้าจากซากสัตว์ป่า และก็ค่าใช้สอยสำหรับในการดูแลสัตว์ป่า พุทธศักราช 2565 โดยครัดเคร่ง
ดังนี้จากการรับรองเปรียบลวดลายบนตัวเสือที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะ จำแนกประเภทเจาะจงรับรองตัวเสือโคร่ง พบว่าเสือโคร่งมีรหัสข้อมูลตามโครงงานฟื้นฟูประชาชนเสือโคร่ง WWF หรือชื่อ “เสือละเอียดอ่อน” ที่ข้อมูลสถานีศึกษาค้นคว้าเขานางรำบันทึกไว้ ในการนี้
จากข้อมูลศึกษาค้นคว้าเสือโคร่งวิจิตรบรรจงเป็นเสือชายหนุ่มอายุราวๆ 5 ปี กำเนิดในเขตรักษาประเภทสัตว์ป่าห้วยขา จังหวัดอุทัยธานี เริ่มมาตั้งหลักแหล่งพักอาศัยในป่าอุทยานแห่งชาติแม่วงก์และก็ลำคลองลาน ใกล้รอบๆที่ทำงานอุทยานฯ รวมทั้งจุดสกัดแม่นกกระสา ตั้งแต่ก.พ. 2565 ก่อนหน้านี้ รอบๆนี้มีเสือตัวเมียประจำถิ่น มีสัตว์เหยื่อ ตัวอย่างเช่น กวางป่า ที่มีความหนาแน่นของปริมาณประชากรน้อยกว่าหลายๆจุด ก็เลยได้มีการดำเนินแผนการฟื้นฟูราษฎรสัตว์กีบ เพื่อเพิ่มอัตราการขยายพันธุ์ของกวางป่าในพื้นที่ ตั้งแต่ปี 2565-2566 ตลอด อนึ่งรอบๆใกล้เคียงยังมีเสือโคร่งเพศผู้ประจำถิ่นครอบครองขอบเขตอยู่ด้วย ก็เลยได้โอกาสเป็นได้ว่าจะมีการต่อสู้กันเพื่อแย่งการมีไว้ในครอบครองขอบเขตได้ อันบางทีอาจเป็นต้นเหตุของการเสียชีวิตของเสือวิจิตรบรรจงในคราวนี้
อ่าน
เปิดแฟ้มชีวิต เสือ งาม(หลานคุณยายบุษบา)ในวันที่ยังหายไปจากป่า
ผู้ที่มีความชำนาญ ตอบปัญหา เพราะเหตุไรเสือประณีตบรรจงและละเอียดลออถึงออกนอกเขต
ปลอกที่มีไว้ใส่คอช่วยเหลือ “เสือละเอียดอ่อน” และก็ประชาชน
สัญญาณวิทยุจาก ปลอกใส่คอเสือวิจิตรบรรจง ชี้ น้องยังขยับเขยื้อน แคล่วคล่องว่องไว